Mensa est ubi communicamus et communimus. Architecto id spatium quod nos efficit simul praebet. Locus est cottidianae congressionis necnon festivitatum et celebrationum. Accensa mensa tam est de atmosphaera creando quam materias cum quibus mensae et sellae construuntur. Ex intima ad convivia, ex negotiis conventibus ad venereos congressus lux experientias facit, lux vita est.

Spatium directe supra mensam triclinii unum est possibilitatum, vacuum quod lumen exigit. Si lux illa est quoddam lumen congruum, duplicem finem constituit, convenientes circa mensam repraesentat et occursus illuminat.

Quando mensa est locus ad momenta inmemorabilia, tunc requiritur specialis illuminatio. Cibus est lingua universalis, triclinium mensa est ambitus theatri, id est cibus. Statera recta questus inter videndum et aestimandum sed non saturans mensam cum lumine, est actus ponderatio delicata.